Aνεβαίνοντας για το σπίτι, περνούσα απ' την Μπενάκη. Η Μπενάκη σε 'μενα μου θυμίζει 2 πράγματα αφενός τον Taf και αφετέρου τα Εξάρχεια. Έτσι αφού διασχίζω κάθετα την Ελ. Βενιζέλου, φτάνω μπροστά στον Taf, κάνω έτσι στις τσέπες, να σου κάτι ψηλά, ωραία! Να πάω να χτυπήσω ένα καφεδάκι μιας που τώρα που το σκέφτομαι στο σπίτι έχω διαθέσιμο για μια μέρα ακόμα
Τα τσίγκινα έβγαιναν κάπου στα 7€. Από τον Taf συνήθως, σχεδόν πάντα, (με μια εξαίρεση παλαιότερα στoυς Παπούα & Κοϊνκουσταντόρ) έπαιρνα καλά καφεδάκια άνω τον 7,5-8€. Λέω και δε δοκιμάζεις κανά πιο φτηνό, μην σπας τώρα το καφετί χαρτονόμισμα.....
Το όνομα αυτού Bucaramanca από την Λατινική Αμερική κατόπιν γράφει και Colombia Suprimo.
Κόστος στα 5,35€ (αν θυμάμαι καλά) τα 250gr, Roast Date 14-3-14 τον αγόρασα στις 24-3-2014.
Πάω σπίτι τον βάζω στο ράφι, την επαύριο τελειώνουν τα απομεινάρια του προηγούμενου και αρχίζω τον Bucaramanca.
Ρυθμίσεις από εδώ από εκεί στην δεύτερη κιόλας εκχύλιση έχω πολύ καλό αποτέλεσμα.
Στα 29 δεύτερα με 18gr, τιργέ στην κρέμα που ήταν αρκετά πλούσια, και κατά την εκχύλιση ωραία βαθύ κόκκινο-καφέ χρώματα.
Αυτά είναι λέω... make my day
Πρώτη γουλιά....
Δεν ήταν και η καλύτερη που έχω πιει, πράγματι. Μάλλον μια κουταλιά καφέ ζάχαρης θα φτιάξει τα πράγματα.
Ζάχαρη, ανακάτεμα, δεύτερη γουλιά..... τα ίδια σε πιο γλυκιά βερσιόν.
Ρυθμίσεις πάλι, 20gr στα 27 δεύτερα.
Πρώτη γουλιά.....
Πολύ Ιταλία να μου θυμίζει. Πικρή Ιταλία.
Μην σας τα πολυλογώ βρε από εδώ τον έφερα από εκεί τον πήγα, βρε γραμμάρια, βρε χρόνους, βρε βαθμούς, τίποτε, γιοκ.
Δεν είναι στα γούστα μου αυτός ο καφές ίσως γι' αυτό να έχει ένα τόσο "περίεργο"όνομα (για να τον λησμονείς πιο εύκολα ).
Για γεύσεις αρώματα, δεν μπορώ να μιλήσω, ίσως κάτι να ξέρει ο ποιητής που δεν γράφει τίποτα απ' αυτά πάνω στην συσκευασία του.