Νομίζω ότι το περιγράψατε πολύ εύστοχα, άλλωστε το αποτέλεσμα της διαδικασίας παραγωγής και σωστής εκχύλισης είναι για εμάς (που έχουμε το μικρόβιο) το "ταξίδι" και η γεύση απλά η "Ιθάκη μας". Ίσως η πολυπόθητη εμφάνιση του καφέ (καιμάκι, υφή, χρώμα και η τιγρέ εμφάνιση) είναι η αναγνώριση του κόπου μας και της λαχτάρας μας για να το πετύχουμε.
Αλήθεια όμως πως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας την πολυπόθητη ισσοροπία και την αναγνωρισμοτήτα των γεύσεων ? ή την πανδαισία των γεύσεων που διαβάζουμε σε κριτικές του καφέ που αναφέρουν μια λίστα από εσπεριδοειδή, σοκολάτας, κερασίου κ.α.
Μήπως πρέπει να προσπαθήσουμε να αναγνωρίζουμε τα απλά πράγματα πρώτα στη γεύση και μετά να πηγαίνουμε στα σύνθετα ?
Ως ανάλογο παράδειγμα με το δικό μας μικρόβιο, είναι οι φανατικοί του βινυλίου, θυμάμαι φίλους οι οποίοι έχουν τρελλό κόλημμα με το βινύλιο και την όλη διαδικασία (θήκη δίσκου, καθάρισμα, προσμονή να τον ακούσουν κ.α.). Από πλευράς σύγκρισης ποιότητας ήχου cd και του δίσκου ? (εγγραφής, εκτέλεσης, πικάπ, κεφαλής, βραχίονα, ψυχοακουστική κ.α) εκεί θα καταλάβετε τι σημαίνει Debate!
Τουλάχιστον στο δικό μας μικρόβιο είναι απλά τα πράγματα ως προς τις σταθερές παραμέτρους που καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα.
Δεν είναι Rocket Science!!
