Αυτό το πράγμα όπως και το εργαλείο στο πρώτο ποστ λέγεται ''διαθλασίμετρο'' και μετράει την περιεκτικότητα των
διαλυμένων στερεών σε ενα διάλυμα
(total dissolved solids ).Κοινώς μετράει πόσα πρώην στερεά γίνανε ''υγρά'' και διαλύθηκαν πλήρως στο νερό , έτσι ωστε πλέον να μην μπορούν να διαχωριστούν ακόμα και με φιλτράρισμα.Φανταστείτε τη ζάχαρη ή το αλάτι να διαλύεται στο νερό-
προσοχή όχι να μένει αδιάλυτη σαν κόκκος που αιωρείται ή σαν ίζημα που κατακάθεται!Με τέτοια εργαλεία μετράνε την περιεκτικότητα της ζάχαρης σε σιρόπια , του αλατιού σε νερό για τυροκομεία ,τη συγκέντρωση οινοπνεύματος σε ποτά, την συγκέντρωση βιομηχανικών υγρών όπως το παραφλού στο νερό του ψυγείου , τα σάκχαρα στο μέλι και κατα συνέπεια την υγρασία του και άλλα πολλά.Στην προκειμένη περίπτωση με αυτό μετράμε πόσα διαλυμένα στερεά του καφέ υπάρχουν στο ρόφημά μας ,κοινώς πόσο ''δυνατός'' είναι ο καφές μας.Όσο μεγαλύτερη συγκέντρωση βρούμε τόσο δυνατότερος ειναι ο καφές μας-ενδεικτικά να αναφέρω οτι το brew ιδανικά κυμαίνεται σε ποσοστά 1,5% ενώ ο εσπρεσσο απο 6-7% (lungo) εως και 22-23% (ristretto) !
Με κατάλληλους υπολογισμούς μπορούμε να βρούμε αυτό που μας ενδιαφέρει , δηλαδή
τι ποσοστό απο τον καφέ που χρησιμοποιήσαμε μεταφέρθηκε στο φλυντζάνι μας και αν είμαστε εντός των ορίων του αποδεκτού/ιδανικού όπως ορίζεται απο τη βιβλιογραφία και τις διεθνεις ενώσεις scaa/scae κτλ της τάξης του 18-22%.
Το ψηφιακό διαθλασίμετρο (refractometer) του
mymenhir1971 είναι ακριβείας 2 δεκαδικών ψηφίων και κάνει περίπου 400-600 ευρώ ,ενω το οπτικό δικό μου κάνει απο 35-100 ευρώ και είναι αναλογικό με ακρίβεια 0,2%.Σε περιπτώσεις που θέλουμε να μετρήσουμε brew και το 1,4 είναι εντελώς διαφορετικό απο το 1,6 % τότε προφανώς και το οπτικό δεν κάνει για τη δουλειά μας.Αντίθετα στην περίπτωση του εσπρέσσο που οι μετρήσεις συνήθως κυμαίνονται στο εύρος του 8-12% μια απόκλιση της τάξης του 0,1-0,2 είναι θα έλεγα ανεκτή-ειδικά όταν η διαφορά τιμής των 2 εργαλείων είναι τόσο μεγάλη.
Χρησιμοποιώντας ενα διαθλασίμετρο και σε συνδυασμό με τη γεύση μας μπορούμε να δούμε αν πρέπει να συνεχίσουμε περισσότερο την εκχύλιση του καφέ μας , αν έχει κι άλλα να μας δώσει ή έχουμε ξεπεράσει τα όρια και απλά απο εκεί και μετά υπερεκχυλίζουμε παίρνοντας χειρότερη γεύση.Είναι μια διαδικασία απλή αν καταλάβεις τι κανεις και γιατί αλλα θα έλεγα απαραίτητη σε κάθε λάτρη του καφέ ή σε κάθε επαγγελματία που δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη.Τέλος με αυτό μπορούμε να καταλάβουμε την ποιότητα άλεσης του μύλου μας καθώς και αν αυτός έχει κάποιο πρόβλημα και δεν αλέθει σωστά.
Ελπίζω να εξήγησα κάπως το τι κάνει το εργαλείο.Οποιαδήποτε παρατήρηση/διόρθωση δεκτή!