Πουρνό πουρνό με την αυγούλα (εντάξει όχι και τόσο 8:30 ήταν) πήγα στον μπαρμπέρη μου, να μου φτιάξει την αφάνα μην και μαυρίσω τώρα το καλοκαίρι και έχω τρεχάματα για εξακρίβωση στοιχείων
Έτσι καθώς έφτασα, περιποιόταν άλλον, έχοντας πιει μόνο ένα διπλό espresso είδα τα Coffee Island στην γωνία και λέω, δεν δοκιμάζεις;
Στα 100 μέτρα που είχα να διανύσω σκεπτόμουν τι να πάρω,
espresso;
- Μπα όχι ποιος ξέρει πως θα είναι, είναι και πρωί ακόμη για το στομάχι μου.
Freddo espresso;
-Σίγουρα καλύτερα από διπλό espresso, αλλά πάλι, ποιος ξέρει... μπορεί να είναι καμένος.
Freddo Cappuccino;
-Καλύτερα έχει και γάλα, οπότε καλύπτει τις αστοχίες.
Φτάνω στο Coffee Island....
Τι θέλετε;
- Freddo Cappuccino
Με κρέμα ή αφρόγαλο;
-Με κρέμα αποκρίθηκα
Παρατηρούσα τον χώρο, όμορφο κατάστημα με ολοκαίνουριο εξοπλισμό και πάνω στις ποδιές τους το σήμα της SCAE.
Εντός ολίγου ήταν έτοιμος με κόστος 1,60€
Ο καφές ολίγον πιο πικρός απ' όσο θα τον ήθελα (χωρίς ζάχαρη τον ζήτησα), το μέγεθος του όπως μπορείτε να δείτε μεγάλο μεγάλο Η οξύτητά του χαμηλή με ελαφρύ έως πολύ ελαφρύ σώμα.
Σίγουρα δεν ήταν καμένος αλλά η κρέμα του.... στην αρχή σφιχτή χωρίς να έχει την διάθεση να διαλυθεί και να αναμιχθεί με τον καφέ με αποτέλεσμα να πίνεις Freddo Espresso. Μετά και το κούρεμα λοιπόν, ενώ τον είχα αφήσει για 15 λεπτά η κρέμα εκεί, άθικτη! Προσπάθησα να τον ανακατέψω, μάταια, στράβωνε το καλαμάκι Χμ, λέω, βγάζω το καπάκι και αρχίζω το ανακάτεμα, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως έχουν φτιάξει μια φοβερά συμπαγής κρέμα στάθηκε αδύνατο να την διαλύσω!
Αφού δεν μπόρεσα να τον κάνω Freddo Cappucino, λέω ας γευτώ την κρίμα, να μου φύγει ο καημός να ξέρω τουλάχιστον αν είναι νόστιμη. Έμοιαζε λοιπόν σαν γλυκιά σαντιγί αλλά με πιο λεία επιφάνεια, όχι τόσο βελουτέ.